Mijn stofje is gearriveerd... eindelijk

Eindelijk is het toegekomen, het stof,
de rol stof openen is altijd een spannend moment want je kiest op een staal van een paar centimeter groot en ik moet zeggen, soms is het toch wel anders dan je verwacht had.

Maar deze keer niet, het is prachtig stof, een prachtige glans, degelijk, bovendien zalig om mee te werken. Want capitoneren kan een verdomd moeilijke klus worden als je stof niet mee wil!!
Maar hier geen probleem. Een speciaal groen, met goudgeel vermengd.

Zoals je kan zien op de foto's worden eerst de knopen één voor één met de hand gemaakt.
Dit uiteraard met een mechanisch machientje dat hiervoor speciaal dient.

De nylon koord wordt mooi op maat geknipt, net zoveel als er knopen moeten getrokken worden.

Dan de ooh zooo noodzakelijke handschoen, zelf gefabriceerd, zodat je na het werken nog alle vingers hebt en je voldoende kracht kan zetten op de nylon koord....

Ja,ja, het is afzien zo capitoneren..., maar zoals al gezegd heel leuk om te doen.

Er zit blijkbaar toch wel een beetje een masochist in mij!

En dan  knopen trekken, ook weer één voor één, goed zien dat de plooien goed liggen!

En daarvoor gebruiken we de truk van het water...

Er is wat water naar de zee gevloeid eerdat ik door had hoe ik dat moest zien!

De plooien moeten dus zo liggen dat je het imaginaire water (niet echt doen want dan is je bankje en stofje om zeep!) nergens in een plooi vloeit. Het water moet er dus mooi over aflopen!

Beeld je dat maar eens in.

Inderdaad, er moet ook nagedacht worden bij het zetel opmaken...

En dan zie je de vordering der werken...

Zie je de plooitjes steeds in dezelfde richting?

Natuurlijk moeten die knopen goed naar binnen getrokken worden, zodat ze mooi diep liggen en dan (het is geen zicht) hang ik ondersteboven onder die bank en schiet ik met een nietpistool die nylon koorden vast. Dat klinkt dan alsof je voor een vuurpeleton staat, want er zit geen geluidsdemper op dat nietpistool. Misschien toch eens aan oordopjes denken...

 

En zo gaat dat voort, knoopje voor knoopje, naald (grote lange naald) door lagen schuim steken, knoopje rijgen, plooitjes leggen, knoopje goed op de plaats duwen, koordje heeeel hard aantrekken, buigen en schieten. Je zou denken dat het fitnessoefeningen zijn, je krijgt er alleszins stevige armen van!

Nu is't al voor de helft af, de afwerking zal ik ook nog bloggen en dan kan ik weer beginnen aan het volgende bankje. Want ja, van deze maak ik er twee, het worden immers eigenlijk veredelde nachtkastjes, ze komen naast het hoofdeinde van het bed.

Chique hé!