zondag 24 februari 2013

DIT VERGT TIJD.... veel tijd

Dat heeft het gekost,
Na massa's teken-en telwerk hadden we het patroon.
Niet zomaar een patroon uit een boekje, neen een special request waarop ik zonder nadenken resoluut JA had gezegd.

De vraag kwam van zoon SIMON, of ik een trui kon breien met

CYBERMAN, TALEKS, WEAPING ANGELS, SONIC SCRUEDRIVERS en THE TARDIS

Wie, wat, hoe ziet dat er uit?
Kom aan mams, kijk jij dan nooit naar Dr. WHO?

Maar natuurlijk Simon, geen probleem,
geef die tekeningen maar even en dan komt dat wel in orde.

Je moet weten, mijn zoon is een fervent tekenaar, en ik moet zeggen hij is er goed in.
Het tekenwerk was dus voor hem, hetgeen hij ook vol enthousiasme en met precisie heeft gedaan.
Netjes het patroon op ruitjespapier getekend en dat was dat!

Nu hoefde ik toch alleen maar te breien, hé mam?

Neen, neen, eerst de wol gaan kiezen.
Dat was niet moeilijk. Ik stelde mijn veto op 2 kleuren, meer dacht ik niet aan te kunnen.
Bij God, maar goed dat ik daar het been stijf hield!
Dus blauw en grijs, dat werd het.

En dan, het omzetten van de tekening naar een breisel!!!
Een proeflapje gemaakt, met CYBERMAN erin, ah ja, de verhoudingen moesten toch juist.

Dat klopte dan wel min of meer met mijn ruitjespatroon, met enige verbeelding dan toch.

De maten van zoonlief opgemeten, en met de juiste chwung eraan begonnen.
Ik zou dat klusje wel eens even klaren.

Dus breien en breien en breien, fouten maken, terug steken.
Speciaal een reeks van "THE KILLING" gekocht die me gezelschap hield tijdens het breien s' avonds.
Ik kan je verzekeren, het Deens is niet zoals het Engels.  Dat volg je niet zomaar tussen een moeilijk telpatroon door.  (Maar, ondertussen versta ik al een aardig woordje Deens, 2 vliegen in 1 klap!)

Goed, voorkant, met patroon is af. Ik, geweldig fier, want het leek te gaan lukken en de moeilijkste klus was achter de rug, toch?

Neen, neen, mams, de achterkant ook hé. Natuurlijk, dat is toch geen zicht, alleen een patroon op de voorkant!

Mmmmppfff, vooruit dan maar, moederliefde is onuitputbaar!

Daar begint ze terug, de moed toch al iets gezakt, het tikken van de naalden al een maatje minder snel, maar ze blijft doorgaan.
En af...

Nu alleen nog de armen, dat moet lukken..
En het is gelukt. Dankzij de file op weg naar de sneeuw tijdens het krokusverlof.
15 uur heen en 13 uur terug. Dat kan tellen.
Daar kan ik wel een armpje of 2 op breien.

En zie het resultaat, van dit liefdevolle voorwerp.
Maaaaaar, hij groeit zo snel. Ik zal hem erop wijzen dat hij de trui moet bewaren voor zijn zoon.

Dan zijn die  CYBERMAN, TALEKS, WEAPING ANGELS, SONIC SCRUEDRIVERS en THE TARDIS al lang klassiekers!


Geniet van de personages van DR. WHO, DE favoriete reeks van mij zoon SIMON.








donderdag 20 december 2012

Nog snel een update



Dat ben ik jullie toch verschuldigd vind ik.
Ik begin er niet aan, excuses zoeken waarom er niet geblogd werd, 
het is een kwestie van prioriteiten.

Het is simpel, andere zaken waren dringender en dus heb ik mijn blog stiefmoederlijk behandeld.

Vandaar, mijn EERSTE  goede voornemen voor 2013, mijn blog meer eer aandoen.
Meer schrijven dus en meer FOTO'S plaatsen.
Hopelijk maak ik veel LEUKE dingen mee en kan ik jullie daarover verhalen!

Mijn TWEEDE goede voornemen is actief te blijven, want ja, ik moet eerlijk toegeven, op sportief vlak ben ik ook achter gebleven. Te weinig gefietst, te weinig gelopen, te weinig met Artuur (de hond) gewandeld.
En ook hier weer, geen enkel excuus... 
Behalve dan DIE VERDOMDE 50 die er gekomen is. 
Sinds voelt mijn lichaam aan alsof er ineens 10 jaar bijgekomen is in plaats van één dag ouder dan 49.
RARE ERVARING..., maar een goede en steeds positief ingestelde vriendin heeft me verzekerd dat ook dat gevoel weer verdwijnt.
Zij is al wat verder dan ik...

En mijn DERDE goede voornemen is GOED BEZIG BLIJVEN met wat ik wel goed gedaan heb, heel veel handwerken en maken, maken, maken.. allerlei zaken.
De foto's die ik hier nu opzet zijn niet van bijzondere kwaliteit (ik vond mijn goede camera niet want mijn zoon heeft die ingepikt om zijn auto die hij zelf helemaal GEWRAPT heeft mee te fotograferen)
Wat is een auto wrappen zal je je afvragen??
Ik wist het ook niet maar het is verdorie een hele klus. In plaats van een auto te spuiten (om van kleur te veranderen) wordt de auto helemaal met een folie beplakt. Een monnikenwerk, dat verzeker ik je. En als moeder moet je een ENGELENGEDULD hebben om overal en  constant auto-onderdelen en sleutels en moeren etc. te zien rondslingeren.

Maar, ik wijk af...
Ik wilde jullie mijn jongste realisaties tonen, en dan heb ik nog geen foto's genomen van mijn gekapitonneerde bedbank nr2, die al een hele tijd staat te pronken naast ons bed. 

Dus hier enkele FOTO'S en vooral ook MIJN BESTE WENSEN, geniet en maak plezier...
 Mieke




5 mooses

Mijn kerstquiltje 



oohh... pakjes

schattige kopjes


allez,  zet mij recht


 Een  mooi kerstgeschenkje




En hierop ben ik ook wel trots,
Volledig met recuperatiemateriaal, de zitting van een leren zetel en een in een vergeethoek gevonden zetelstofje


  


 Met een lederen bandje afgewerkt, echte cowboy tas,
Vind je niet?

 












 En last but not least,

mijn omgetuned gehaakt rokje dat een echte flop was omwille van te dikke naden om mijn "heupen"...
Dus is het geworden, deze echt wel mooie handwerktas!!































woensdag 10 oktober 2012

VERWENNERIJ

Het zal je maar overkomen...

Je verhuist na je studies van Leuven naar Geel en komt terecht in een totaal vreemde, onbekende, kempische "stad".
Zelf toch al niet zo groen meer achter de oren, want ja, we zijn toch wel een aantal jaartjes in leuven blijven hangen.
Maar ondanks de volgroeide oortjes ben ik toch niet het type dat zomaar losjesweg op een groep afstapt waarbij ik in een mum van tijd de vriendschappen aaneen rijg.

Vandaar, mijn blijdschap en dankbaarheid voor mijn vriendschap met Sylvie. Ook een ingewekene in deze regio, leerden we elkaar zo'n goede 12 jaar geleden kennen (via de mannen). En de klik was er meteen.
Geen plechtmatigheden, geen vervelende stiltes, geen argwaan, niks van dat alles.
Integendeel, veel gelach, veel geklets, veel gereis, veel ondernemerschap, veel gefilosofeer, veel workshops,veel van alles...
En nog geen speld tussen te krijgen.

En dan nu, dit geweldig cadeau, gekregen voor een memorabele verjaardag, gegeven met zoveel genegenheid en vriendschap en in ontvangst genomen met zoveel dankbaarheid en respect voor onze vriendschap.

Het is een prachtig stuk, met veel geduld en liefde gemaakt. Met kleine hebbedingetjes die symbool staan voor alle hebbedingetjes die we samen al hebben meegemaakt.
Ik kijk naar de doos en ben trots, dat ik zo'n vriendin heb, dat zij het belangrijk vind zo iets moois voor me te maken.



De schitterende combinatie van de stoffen,







Afgewerkt tot in de puntjes, ze is een echt "puntje precies",














Nog een extraatje erbij, zo is ze dan hé,







Met oog voor detail!!





Bedankt Sylvie!





















Ik ben echt "verwend" met een vriendin zoals jij!










donderdag 6 september 2012

KLEURRIJK KUSSEN

Helemaal niets heb ik toch ook weer niet gedaan tijdens de vakantie.
Met naarstige ijver heb ik zitten breien.
En het lijkt misschien wel eenvoudig, dat was de achterkant ook, maar de voorkant heeft toch wel enig doorzettingsvermogen van me gevraagd.

 
Niet echt moeilijk, maar toch, koppie der bij houden met die wisselende kleuren.
En als je dan ondertussen zit rond te turen naar alles rondom je, op weg naar Frankrijk,
of je probeert tegelijk mee te spelen met een gezelschapsspel,
of je neemt het breiwerk vast tussen het koken van de soep en de patatten,...
Tja, dan lukt dat niet hé, en dan moet je terugsteken, en herbeginnen.

Eén gouden tip, het helpt als  je dan je werk even aan de kant legt om het de volgende dag weer terug op te nemen alsof je een verse start maakt. 
Alsof er geen vuiltje aan de lucht was en je je werk gewoon kan verderzetten. Dat helpt, voor mij toch...
 

Maar wel mooi resultaat met die prachtige kleuren.
Een uitnodigend kussen ook, uitvoerig getest en goedgekeurd door Parel, onze poes. Was er niet van af te houden.
En wie weet er beter dan een poes waar het goed liggen is. Dat zijn  toch meesters in luieren en liggen!







Dus ik ben tevreden met het resultaat. Netjes afgewerkt met een rits, de foam overtrokken met een stofje, zodat het gebreide kussen er makkelijk overheen kon. 
De autoritten van deze vakantie zijn goed besteed.



Wie weet kan ik het de volgende reis wel onder me schuiven zodat ik een extra comfortabel zitje en ritje heb!


Groetjes,
Mieke